สถานที่ที่ท่องเที่ยวที่พบแม่คะนิ้งในประเทศไทยที่พบได้เป็นประจำทุกปีคือที่ดอยอินทนนท์ เป็นบริเวณยอดดอยเนื่องจากเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทำให้อุณหภูมิต่ำกว่าศูนย์องศาทำให้เกิดแม่คะนิ้งที่ยอดดอยได้ นอกจากดอยอินทนนท์แล้วที่ดอยอ่างขางบริเวณสวน 80 ซึ่งมีลักษณะเป็นหุบเขาก็เกิดแม่คะนิ้งทุกปี ที่ดอยอ่างขางเป็นหุบเขาไม่มีลม อากาศหนาวจัดในช่วงหน้าหนาวจะเกิดแม่คะนิ้งทุกปี นอกจากนี้ยังมีที่ภูกระดึงและยอดเขาสูงๆหลายแห่ง
ช่วงเวลาที่นิยมดูแม่คะนิ้งคือเช้ามืด น้ำค้างจะกลายเป็นน้ำแข็งเกาะที่ยอดหญ้ากลายเป็นแม่คะนิ้ง แม่คะนิ้งจะเกิดขึ้น 100% แม่พลาดแน่นอนคือช่วงวันที่ ปลายปีตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคมของทุกปี ไปจนถึงต้นเดือนธันวาคม เนื่องจากอากาศหนาวจัดที่ยอดดอย ส่วนในบางปี อากาศหนาวมาเร็วก็จะเกิดหม่คะนิ้งตั้งแต่เดือน พ.ย. ได้ เช่นในปี 2551 ที่ผ่านมา
แม่คะนิ้ง ลูกเห็บ หิมะมีความแตกต่างกัน ดังนี้ แม่คะนิ้ง เป็นคำจากทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาษาพื้นเมืองทางภาคเหนือเรียกว่า เหมยขาบ คือผลึกน้ำแข็งที่เกิดขึ้นเนื่องจาก ไอน้ำในอากาศใกล้ผิวดินลดอุณหภูมิลงถึงอุณหภูมิจุดน้ำค้าง แล้วกลั่นตัวเป็นหยดน้ำ ต่อจากนั้นอุณหภูมิยังคงลดต่อไปอีก จนต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง ทำให้น้ำค้างแข็งตัว กลายเป็นน้ำค้างแข็ง ซึ่งจะทำความเสียหายแก่พืชไร่และผักต่าง ๆ เช่น ข้าวที่กำลังออกรวงก็จะมีเมล็ดลีบ พืชไร่จะชะงักการเจริญเติบโต พืชผักใบจะหงิกงอ ไหม้เกรียม กล้วย มะพร้าวและทุเรียนใบจะแห้งร่วง ถ้าเกิดติดต่อกันหลายวัน ก็จะทำความเสียหายแก่พืชที่ปลูกได้มากขึ้น น้ำค้างแข็ง ในเมืองไทยสามารถพบเห็นได้ตามบริเวณยอดดอยในภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นบริเวณที่มีอากาศหนาวจัด ส่วนมากจะเกิดในช่วงปลายเดือนธันวาคมถึงเดือนมกราคม
"หิมะ คือ ละอองน้ำแข็งที่ตกลงมายังพื้นโลก เนื่องจากอุณหภูมิของอากาศลดลง ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง 0°C (32°F) ทำให้ละอองน้ำในอากาศกลายเป็นละอองน้ำแข็งมีลักษณะเป็นผลึก 5 หรือ 6 แฉก
สรรหาโดย ไปเที่ยว
